ZOPELYA
BÖLÜM 1
Zehra Hanım bu masalda böyle tuhaf
bir kelimenin geçtiğine çok şaşırmıştı. Aslında o masal kitabını onlar
almamıştı. Zeynep’in ebesi hediye etmişti. Daha sonra canları pahasına
korumalarını söylemişti. O gün akşam olmuştu. Uyudular.
Gece Zeynep kabus görmüştü. Bir adam vardı
ve ötekine oklar atıyordu. Adam çok kan kaybetmesine rağmen ölmüyordu.
Ağlayarak uyandı. Aslında annesi ile birlikte yatardı ama annesi yanında yoktu.
İyice bağırdı. Sonunda annesi geldi. ‘’ Ah kızım kabus görmüş olmalısın. Korkma
annen yanında…’’ deyip yanağına bir öpücük kondurdu. Az önce avazı çıktığı
kadar bağıran Zeynep şimdi küçük bir meleğe dönmüştü. Annesi onu yanına
yatırdı, uyuttu. Daha sonra kendisi de derin bir uykuya daldı.
Sabah uyandıklarında Zeynep normal görünüyordu. Annesi ondan önce
uyanmış, onun uykusunu seyretmeye başlamıştı. Bu pek uzun sürmedi. Zeynep hemen uyanıverdi. Yataktan inmek
istercesine ‘’ Buy bu’’ diyordu. Zehra onu yataktan indirdi. Tuvalete götürüp kızının
yüzünü yıkadı. Ardından Zeynep ile birlikte mutfağa gitti. Domates doğradı,
yumurta pişirdi. Sonra Zeynep’in mamasını hazırladı. Birlikte kahvaltı
yaptılar. Balkona çıkıp dışarıyı seyrettiler. Zehra bugün Zeynep’ e ilk
kelimesini öğretecekti: Anne…
BÖLÜM SONU
Devamı gelecek!
Erva Duran ~
Yorumlar
Yorum Gönder