ZOPELYA
BÖLÜM 3
Zeynep ilk başta hiç
istekli görünmüyordu konuşmaya. Ama annesi öğrenene kadar pes etmeyecekti.
Bunun sebebi Zeynep’ in büyüyünce okulda normal bir kız olsun isteğiydi. Eğer
diğerlerine pek benzemez ise onu arkadaş olarak gruplarına almazlardı. Sonuç
olarak Zeynep içine kapanık bir kız olurdu.
Aslında Zeynep’in
apartmanda hiç yaşıt arkadaşı yoktu. Evde çok sıkılmayan bir çocuktu. Bir
keresinde yürümeye çalışırken az kalsın boynunu kırıyordu ki imdadına babası
yetişti. Şu an babası Serhat Bey nerede diye sormayın. Mersin’de, işinde
çalışıyor. Zehra onu özlüyor ama kızıyla vakit geçirip onunla durmaktan zevk
alıyor.
Zehra Hanım
Zeynep’i yanına çağırdı. Zeynep de emekleyerek yanına geldi. Ona anne demeyi
öğretecekti ama nasıl öğreteceğini bilmiyordu. Araştırdı fakat eli yanlışlıkla
geçmişe değdi. O kelimeye yine rastladı. Zopelya. Her yerde karşısına çıkmaya
başlamıştı ya da o öyle sanıyordu. Rüyasında bile bir fısıltı ‘’Zopelya’’
diyordu. Bunu kimseye belirtmek istemiyordu çünkü inanmayacaklarını
düşünüyordu.
Ardından geçmişten
çıktı ve araştıracağı konuyu araştırdı. Buldu, ilk aşama kolaydı: Anne diyerek
etrafta dolanmak. O zaman Zeynep ‘de annesine benzemek isteyip anne demeye
başlayacaktı. Yanlış söylerse de yanına gelip heceliyecekti.
BÖLÜM SONU
Devamı gelecek!
Yorumlar
Yorum Gönder